Fier en pront
verhaal
26 april 2021
‘Ik wil haar ruilen, ze is stuk’, zei hij. ‘Dat ga ik tegen je moeder zeggen.’
Ze lachte met hem mee. Meende hij dit? Nee, zo bot kon zelfs hij niet zijn. Haar mondhoeken gingen schokkerig naar beneden en weer omhoog. Ze was geen echte vrouw meer. Wat moest haar man nog met haar? Ooit waren haar prachtige borsten haar trots. Iedere dag deed ze borstspieroefeningen en het resultaat mocht er wezen. Haar borsten waren mooi rond en stevig. Niet van die afgezakte memmen, maar fier en pront keken ze de wereld in. Keken, waren, verleden tijd.
De borstreconstructie was heel goed gelukt. De rugspiermethode was gebruikt: er was huid en spierweefsel van haar rug genomen. De tepel was gereconstrueerd met een deel van haar oorlel en de tepelhof was getatoeëerd. Als ze in de spiegel keek, was ze er best tevreden over. Er was nog maar weinig aan te zien. De littekens waren mooi genezen. Maar haar tepel reageerde niet op de liefkozingen van haar man. Niet als hij met zijn tong sporen trok over haar borst. Niet wanneer hij plagend in haar tepel beet. Niet.