5 Beste Sandro
brief
In je verhalen over Larisa ben ik inderdaad niet zo geïnteresseerd. Maar goed, jij wilt ze kennelijk kwijt. Veel interessanter vind ik het als je over jezelf en je kijk op de wereld vertelt. Ik geloof ook dat God in ons leeft. Ik denk dat iedere katholiek dat gelooft. Ik was ooit in een kerk in Duitsland en daar stond bij een beeld van Jezus ‘ohne ihre Händer habe ich keine’. Zonder jullie handen heb ik er geen. Prachtig verwoord vind ik dat. Wij zijn allemaal instrumenten van God. Onze Lieve Heer kan geen zieken genezen zonder artsen, geen huizen bouwen zonder metselaars, geen boeken schrijven zonder schrijvers. Wij hebben allemaal onze eigen taak op deze wereld, de ene niet belangrijker dan de andere. Alle radertjes grijpen perfect in elkaar, als de mensen meewerken althans.
De mens heeft een vrije wil gekregen en doet niet altijd wat het beste is. Waarom niet? Is dat de invloed van de duivel? De vorst van de demonen is ook door God geschapen en dat vind ik ingewikkeld. Volgens de bijbel is de onreine geest een gevallen engel. God schiep alles, dus ook de engelen. Het zou oorlog zijn geweest in de hemel tussen de draak (de duivel) en zijn engelen aan de ene kant en aartsengel Michaël en zijn engelen aan de andere kant; satan was in opstand gekomen tegen God. Lucifer werd samen met zijn engelen neergeworpen op de aarde. Uit de hemel geflikkerd dus. De god van deze eeuw probeert de mensen te verleiden. Maar is Beëlzebub niet ook God aangezien God het beest heeft geschapen? Doen we God niet tekort als we hem alleen het goede toedichten?
In een straffende God geloven wij katholieken niet, anders dan de gereformeerden. Bij de ouders van een gehandicapt meisje dat ik ken, gooiden mensen poep door de brievenbus en briefjes met ‘dit is een straf van God’. Lekker geloof heb je dan. Zo wil ik niet geloven. Wat dat betreft ben ik blij dat ik katholiek ben opgevoed. God is liefde, geloven wij. Maar het blijft ingewikkeld waar het kwaad dan vandaan komt. Hebben de gereformeerden misschien toch gelijk?
Dan kom ik terug bij mijn mislukte huwelijk. Ik probeer te begrijpen hoe het zo mis heeft kunnen gaan. We hielden van elkaar. Sterker nog, we houden nog steeds van elkaar. Volgens mijn ex is liefde soms niet genoeg. Waarom niet? Is hier ook de duivel aan het werk? ‘Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen’, zei mijn oma altijd. Wellicht was het beter geweest als jij en ik elkaar zoveel jaar geleden hadden leren kennen. Toen was ik nog niet ziek, of in ieder geval wist ik het nog niet. In die tijd zat ik nog niet in een rolstoel. Destijds zou je misschien nog interesse in mij hebben gehad.
Groeten,
Nadia
Lees ook:
