Sylvia Visser

Kinderen krijgen is mijn allergrootste wens, maar ik realiseer me ook dat mijn kansen steeds kleiner worden. De klok tikt door zoals ik al eerder schreef. In het ideale geval maakt mijn toekomstige geliefde me moeder, maar de wereld is niet altijd ideaal. De wereld is niet maakbaar, schreef  jij laatst terecht. Ik geloof ook niet dat ik hele medische trajecten in zou willen om maar zwanger te raken. En dat staat dan nog los van de gewetensbezwaren die ik heb over de ongebruikte embryo's en het staat los van de lichamelijke belasting die zo'n traject kan zijn voor mij (ik heb slechte verhalen gehoord van vriendinnen die met hormonen zijn behandeld). Ik geloof  dat ik toch wel zwanger raak als het zo moet zijn. En als het niet gebeurt, dan heeft Onze Lieve Heer kennelijk een ander plan met mij. Ik wijs je niet af omdat je geen kinderwens hebt. Sterker nog, ik wijs je helemaal niet af. Als je kinderen volledig uit zou sluiten en als je abortus zou willen in het geval van zwangerschap, dan zou ik je wel afwijzen.