Sylvia Visser

Ze speelt met het schuim. Het ging vanzelf. Alles. Ze voelden elkaar feilloos aan. Een glimlach speelt rond haar lippen. Nog nooit vond ze het met iemand zo fijn. Tevreden, voldaan, nee dat dekt de lading niet. Het is veel meer dan dat. Ze had nooit verwacht dat er iemand zou komen met wie ze het fijner vond dan met Levi. Ze was bang dat ze de rest van haar leven hunkerend aan de seks met Levi zou denken. Meer dan seks deelden Levi en zij niet, maar dat maakte niet uit. Bloedgeile seks, dat was de deal. Ze experimenteerden met van alles. Een pornofilm was er niks bij. Hij neukte haar keihard.

               Ze draait de warme kraan open, het water is koud geworden. Het woord ‘neuken’ zou ze nooit in de mond nemen over de vrijpartijen met Jarich. Zij bedreven de liefde. Hun lichamen waren gemaakt voor elkaar. Ze voelde zich op haar gemak bij hem, ontspannen. Ze hadden niets meer nodig dan elkaar. Geen speeltjes, geen bondagetouw, geen kaarsvet, alleen hun lichamen. Ze ging volledig op in hem. En hij in haar. Moeiteloos bereikte ze een hoogtepunt bij hem, meerdere. Ze vreeën, ze lachten, ze praatten. Ze vindt alles leuk aan hem. Zijn humor, zijn lach, zijn tedere blikken. Hoe hij ruikt, hoe hij smaakt, hoe hij haar streelt. Te cliché maar zelfs zijn naam is mooi.