Sylvia Visser

Net zo zenuwachtig als ik vroeger was voor mijn spreekbeurt, was ik voor mijn radiodebuut van afgelopen maandag. Ik oefende zoals mij tijdens de lerarenopleiding is geleerd. Deze keer alleen niet voor de spiegel; dat leek me voor een radiouitzending niet zo zinvol. Opeens bleek ik echter al mijn verworven vaardigheden verloren te zijn. Ik ging steeds sneller praten en ik struikelde over mijn woorden. En dat terwijl ik mijn leerlingen altijd zo op het hart drukte niets af te raffelen.
                Gevleid voel ik me dat presentator Bert van Galen dit provinciaaltje met een zachte ‘g’ uitnodigde bij Amsterdam FM. Mijn eerste keer op de radio, meteen in een wereldstad. ‘De stem van de hoofdstad’ zoals ze zelf zeggen. Mijn lezers reageerden al: ‘Je wordt beroemd!’ Persoonlijk denk ik dat dat niet zo’n vaart zal lopen. Maar ik heb het met veel plezier gedaan en dat is voor mij motivatie genoeg. Of eigenlijk is dat zelfs het enige wat mij beweegt.
                Volgende week mag ik weer. Ik moet alleen nog bedenken welke column ik dan ga voorlezen. Meedenkend en behulpzaam als mijn mannelijke lezers zijn, kreeg ik meteen de tip om mijn masturbatieblog voor te lezen. Aan mannen heb je ook echt helemaal niets. Zo’n verhaal kan natuurlijk echt niet in een serieus, cultureel programma. Dus heren, ik wend mij nu even enkel tot de dames. Die hebben doorgaans wel iets zinnigs te melden. Lezeressen, is er een blog die jullie volgende week graag zouden horen?