Gespikkeld
verhaal
11 november 2016
Maria snijdt de kop eraf en gooit die opzij. Tijdens het eten koken piekert ze altijd over hoe het nu verder moet. Het is niet makkelijk het hoofd boven water te houden. Ze weet dat het geen zin heeft erover te malen, maar het lukt haar niet die gedachten los te laten. In de winter staat alles tussen de heuvels Emmeloord, Middelbuurt en De Zuidert al onder water. En ieder jaar stijgt de zee verder. Als het zo doorgaat, slokt de Zuiderzee heel Schokland op. Geen idee waar ze dan heen moeten.
Maria snijdt de vis open en haalt de ingewanden eruit. De vangst was gelukkig redelijk vandaag, maar er zijn dagen dat Willem met vrijwel niets thuiskomt. Hij doet heus zijn best, hoor. Daar ligt het niet aan. Maar hij is afhankelijk van wat de zee hem geeft. Het lukt hem nauwelijks al die monden te voeden. Soms hebben ze daardoor ruzie. Dan verwijt Maria hem dat hij niet goed voor zijn gezin zorgt. Ze weet dat het niet redelijk is, maar ze heeft het er al uitgeflapt voor ze erover na heeft gedacht.
Eva zorgt nu gelukkig ook voor wat inkomsten. Ze werkt bij een familie op Ens. Middelbuurt om precies te zijn. Het is niet ideaal want de familie is protestants, net als bijna iedereen op Ens. Maar het kan niet anders. Willem brengt op sommige dagen te weinig binnen om voor allemaal te zorgen. Dus Maria is blij met ieder beetje extra. Dat Eva nu steeds contact heeft met die protestantse jongen, baart Maria wel zorgen. Ze wil geen gespikkeld huwelijk voor haar dochter. Hier op Emmeloord zijn genoeg leuke, katholieke jongens. Neem nou haar neef Jan. Flinke knul. Werkt hard. Prima partij voor Eva. Hij zou haar wel willen, maar ze ziet hem niet staan.
Lees ook:
