Sylvia Visser

schrijver, neerlandicus

Open relatie

Open relatie

verhaal

25 september 2017

‘Mam, er zijn wel meer mensen met een open relatie.’
‘Niet mijn kinderen.’
‘Wel dus.’
‘Dat is gewoon de invloed van… van hem.’
‘Helena heeft ook een ander, hè.’
‘Ja, wat moet ze dan? Thuis op hem gaan zitten wachten?’

‘Vieze slet is het!’ Maria gooit de borden ruw in het sop.
‘Mam, doe even normaal!’
‘Wat?! Mag ik een man zo niet noemen?’
‘Nee, dat bedoel ik niet. Je maakt het servies stuk. En je moet niet op die manier over Juan praten.’
‘Waarom niet? Het is toch ziek dat hij hem maar in ieder gat stopt. Hij is getrouwd verdomme.’ Maria gaat wild met de afwasborstel heen en weer. Het schuim vliegt over het hele aanrecht.
‘Je doet hem nu echt tekort. Het is geen hoerenloper of zo.’

‘Ik begrijp gewoon niet dat hij niet genoeg heeft aan Helena. Ze is toch een mooie vrouw.’
‘Mam, als zij dat nou samen hebben afgesproken.’
‘Dat is toch absurd!’
‘Mijn keuze zou het ook niet zijn, maar het komt echt wel vaker voor, hoor.’
‘Dat zal best, maar wat moeten de buren wel niet denken?’
‘Wat kan jou dat schelen?’
‘Ik durf me gewoon niet meer te vertonen hier.’

Neuken met zijn minnares

Bijna had ze het bericht geliket, maar net op tijd dringt het vreemde van de reactie tot haar door.
‘Veel plezier samen en sterkte met je kanker.’
Hoezo kanker? Ze heeft helemaal geen kanker. Wat een eigenaardige mensen bestaan er toch. Je gaat zoiets toch niet onder een vakantiefoto van een onbekende zetten.

Slachtbank

De vijfde duwt een injectie in zijn kont. De vier andere verplegers houden zijn armen en benen vast. Zoveel mensen zijn er nodig om Bernard te bedwingen. En zelfs nu lukt het nauwelijks. Hij schreeuwt en slaat en schopt. Het verscheurt haar hart hem zo te zien. Ze wendt haar hoofd af.

Kunstenaresje in de dop

Met grote ogen staart hij naar de nieuwe bank van Jan des Bouvrie. Er komt geen woord over zijn lippen. Woedend zou hij willen zijn, maar verbijstering is alles wat hij voelt. Emma zit op haar knietjes achter de rugleuning. Ze kijkt naar hem op. ‘Mooi, hè, papa!’

Haar rode pumps

Resoluut draait ze zich om en verlaat het gedeelte met gezondheidssandalen en aanverwanten. Ze loopt naar de rekken met pumps. Haar gezicht klaart op als ze tussen de hakken snuffelt. Wauw! Die rode zijn gaaf. Ze past ze aan en schrijdt ermee door de zaak. Ze ziet zichzelf er al helemaal mee paraderen op een feestje. Elegant zwart jurkje aan. Lippen rood gestift. Haar rode pumps zullen iedereen doen omkijken. De vrouwen uit jaloezie. De mannen met de wildste fantasieën in hun hoofd.

Genderneutraal

‘Belachelijk idee, die genderneutrale toiletten!’
‘Hoezo? We willen toch dat iedereen het gevoel heeft dat hij deel uitmaakt van onze maatschappij? Of zij of het’, zegt Shanti.
Laetitia lacht. ‘Ja, hoe verwijs je eigenlijk naar iemand die genderneutraal is? ‘Het’ klinkt niet zo aardig.’
‘Maar waarom wil je dan geen genderneutrale toiletten?’
‘Ik vind gewoon dat je dat niet mag vragen van bijvoorbeeld kleine horeca-uitbaters.’

Seksuele intimidatie

‘Krijg ik nog iets lekkers voor het slapen gaan?’
Ze twijfelt. Ze is moe. De hele dag hard gewerkt en nauwelijks rustig gezeten. ‘Wat zou je willen hebben dan?’
‘Heb je een rokje aan?’
Ze knikt en glimlacht daarna om haar eigen reactie. ‘Ja, mijn zwarte jurkje’, typt ze.
‘En eronder?’

Geen gewone baby

Wauw! Dat is een hoop geld. Voor 35 euro per uur wil zij wel oppassen. Al snel na haar reactie op de oproep krijgt ze een appje. ‘Heb je ervaring met baby’s?’, vraagt de vrouw. Ja, ze is kraamverzorgster. Maar haar papieren zijn hier in Nederland niet geldig. ‘Dus een luier omdoen dat lukt je wel?’ Zeker wel. ‘Ook als die van katoen is en je hem zelf met veiligheidsspelden op de juiste manier moet vastmaken?’ Honderd procent. Dat heeft ze allemaal in de opleiding geleerd. Er zijn immers ook baby

Arrogant kutwijf

Waar ze over moet schrijven? Over mij, over ons natuurlijk. Ik snap eigenlijk niet waarom ze dat niet allang gedaan heeft. Me dunkt dat ik haar toch wel voldoende inspiratie heb gegeven. Vrijwel dagelijks stuur ik haar berichten. Ik reageer op haar verhalen en foto’s. Eigenlijk op alles wat ze deelt. Ik stuur haar ook privéberichten, maar die beantwoordt ze nooit. Zelfs niet als ik er een sexy foto van mezelf bij doe. Dan vind ik haar een arrogant kutwijf.

Zomerhitte

‘Dan neem ik mijn camera mee’, typt hij.
Ze zegt niets.
‘Of vind je dat opdringerig?’
Rare vraag, schiet door haar hoofd. Ze hebben immers al afgesproken dat hij haar direct bij binnenkomst tegen de muur drukt. Terwijl ze helemaal niet weet of ze onmiddellijk seks durft te hebben. Hij ook niet, heeft hij bekend. Dus misschien drinken ze wel gewoon koffie.

Laatste Moederdag

‘En wat denk je van mij dan? Ik moet jullie allebei missen.’
Niets begrijp ik van wat mama nu zegt. Haar hersenen zijn toch niet aangetast? Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk mijn broer aan. Hij reageert er niet op, maar stapt stevig door achter de rolstoel.

Neuken met zijn minnares

Bijna had ze het bericht geliket, maar net op tijd dringt het vreemde van de reactie tot haar door.
‘Veel plezier samen en sterkte met je kanker.’
Hoezo kanker? Ze heeft helemaal geen kanker. Wat een eigenaardige mensen bestaan er toch. Je gaat zoiets toch niet onder een vakantiefoto van een onbekende zetten.

Slachtbank

De vijfde duwt een injectie in zijn kont. De vier andere verplegers houden zijn armen en benen vast. Zoveel mensen zijn er nodig om Bernard te bedwingen. En zelfs nu lukt het nauwelijks. Hij schreeuwt en slaat en schopt. Het verscheurt haar hart hem zo te zien. Ze wendt haar hoofd af.

Kunstenaresje in de dop

Met grote ogen staart hij naar de nieuwe bank van Jan des Bouvrie. Er komt geen woord over zijn lippen. Woedend zou hij willen zijn, maar verbijstering is alles wat hij voelt. Emma zit op haar knietjes achter de rugleuning. Ze kijkt naar hem op. ‘Mooi, hè, papa!’

Haar rode pumps

Resoluut draait ze zich om en verlaat het gedeelte met gezondheidssandalen en aanverwanten. Ze loopt naar de rekken met pumps. Haar gezicht klaart op als ze tussen de hakken snuffelt. Wauw! Die rode zijn gaaf. Ze past ze aan en schrijdt ermee door de zaak. Ze ziet zichzelf er al helemaal mee paraderen op een feestje. Elegant zwart jurkje aan. Lippen rood gestift. Haar rode pumps zullen iedereen doen omkijken. De vrouwen uit jaloezie. De mannen met de wildste fantasieën in hun hoofd.

Genderneutraal

‘Belachelijk idee, die genderneutrale toiletten!’
‘Hoezo? We willen toch dat iedereen het gevoel heeft dat hij deel uitmaakt van onze maatschappij? Of zij of het’, zegt Shanti.
Laetitia lacht. ‘Ja, hoe verwijs je eigenlijk naar iemand die genderneutraal is? ‘Het’ klinkt niet zo aardig.’
‘Maar waarom wil je dan geen genderneutrale toiletten?’
‘Ik vind gewoon dat je dat niet mag vragen van bijvoorbeeld kleine horeca-uitbaters.’

Seksuele intimidatie

‘Krijg ik nog iets lekkers voor het slapen gaan?’
Ze twijfelt. Ze is moe. De hele dag hard gewerkt en nauwelijks rustig gezeten. ‘Wat zou je willen hebben dan?’
‘Heb je een rokje aan?’
Ze knikt en glimlacht daarna om haar eigen reactie. ‘Ja, mijn zwarte jurkje’, typt ze.
‘En eronder?’

Geen gewone baby

Wauw! Dat is een hoop geld. Voor 35 euro per uur wil zij wel oppassen. Al snel na haar reactie op de oproep krijgt ze een appje. ‘Heb je ervaring met baby’s?’, vraagt de vrouw. Ja, ze is kraamverzorgster. Maar haar papieren zijn hier in Nederland niet geldig. ‘Dus een luier omdoen dat lukt je wel?’ Zeker wel. ‘Ook als die van katoen is en je hem zelf met veiligheidsspelden op de juiste manier moet vastmaken?’ Honderd procent. Dat heeft ze allemaal in de opleiding geleerd. Er zijn immers ook baby

Arrogant kutwijf

Waar ze over moet schrijven? Over mij, over ons natuurlijk. Ik snap eigenlijk niet waarom ze dat niet allang gedaan heeft. Me dunkt dat ik haar toch wel voldoende inspiratie heb gegeven. Vrijwel dagelijks stuur ik haar berichten. Ik reageer op haar verhalen en foto’s. Eigenlijk op alles wat ze deelt. Ik stuur haar ook privéberichten, maar die beantwoordt ze nooit. Zelfs niet als ik er een sexy foto van mezelf bij doe. Dan vind ik haar een arrogant kutwijf.

Zomerhitte

‘Dan neem ik mijn camera mee’, typt hij.
Ze zegt niets.
‘Of vind je dat opdringerig?’
Rare vraag, schiet door haar hoofd. Ze hebben immers al afgesproken dat hij haar direct bij binnenkomst tegen de muur drukt. Terwijl ze helemaal niet weet of ze onmiddellijk seks durft te hebben. Hij ook niet, heeft hij bekend. Dus misschien drinken ze wel gewoon koffie.

Laatste Moederdag

‘En wat denk je van mij dan? Ik moet jullie allebei missen.’
Niets begrijp ik van wat mama nu zegt. Haar hersenen zijn toch niet aangetast? Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk mijn broer aan. Hij reageert er niet op, maar stapt stevig door achter de rolstoel.

Lees ook: