Sylvia Visser

schrijver, neerlandicus

Moeders

Moeders

verhaal

29 april 2016

Het fijne, gouden hartje aan mijn hals glijdt over zijn borst. Ik dacht dat hij mij maar een klein meisje vond. Nooit verwacht dat hij interesse in mij zou hebben. Mijn bloes ligt naast ons op bed. Zijn shirt op de grond. Mijn hart gaat tekeer. Ik ben nog nooit met een jongen op zijn slaapkamer geweest. Het is een nacht die je normaal alleen in films ziet, klinkt Guus.

‘Naar beneden jullie!’ Zijn moeder staat in de kamer. Haar ogen spuwen vuur. Ik gris mijn bloes van het bed en druk die tegen mijn borsten. De muziek van zijn feest dreunt vanuit de huiskamer.
‘Ja, mam. Ga nou maar’, zegt hij geïrriteerd.
Ik bewonder de volwassen toon waarop hij tegen zijn moeder praat. Met een klap trekt ze de deur achter zich dicht. Grijnzend kijkt hij me aan. Ik glimlach. Gênant was dit.

In zijn auto gaan we verder waar we gebleven waren. Ik zit schrijlings bovenop hem.
‘Duw eens’, zegt hij.
Een rare vraag vind ik het. Maar ja, als hij dat wil. Ik leg mijn hand op zijn schouder en druk hem iets achterover. Hij schiet in de lach.
‘Nee, met je bekken bedoel ik. Kun je dat?’
Ik voel me dom. Ik ben nog zo onervaren.

Sst. Ik leg mijn vinger op zijn lippen. Buiten roept mijn moeder mijn naam. Nu zij weer. Worden we nou nooit met rust gelaten? Ik laat mijn bovenlijf voorover zakken op de passagiersstoel. Mijn buik op zijn buik. Mijn wang tegen zijn wang. De voetstappen van mijn moeder galmen door de straat. Gelukkig kan ze ons niet zien. Alle autoruiten zijn beslagen. Zijn hand gaat over mijn rug. Zijn vingers duwen in het vlees. Ik kan de hele nacht wel zo blijven liggen met hem. Waarom vindt mijn moeder hem niet goed genoeg? En wat heeft zijn moeder erop tegen? Ik wil bij hem zijn, voor altijd. Ik kus zijn gezicht. Mijn moeder tikt op het raam.

Lees ook:

Verboden vruchten

En haar man maar denken dat hij een keurige dame heeft getrouwd. Dyon blijft een tijd op een afstand staan. Met zijn ogen raakt hij alles aan. Haar zwarte laarzen met naaldhakken. Haar gespreide benen waardoor hij precies in het open kruis van haar slipje kijkt. Ze glimlacht, maar haar lippen trillen. Het ongemakkelijke gevoel windt haar op. Zij is zijn lustobject.

Italiaans aperitief

Swipend tovert hij een foto van hem met Heleen van Royen tevoorschijn. Ze zitten in de Stadsschouwburg op de trap tijdens het Boekenbal. Naar dit elitaire feestje zou ik ook graag een keer gaan. Tot op heden heb ik echter geen uitnodiging mogen ontvangen. Hij probeert duidelijk indruk op me te maken met dit kiekje. En eerlijk gezegd lukt dat ook wel een beetje. Maar dat ga ik hem natuurlijk niet vertellen.

De afsluiting van mijn jeugd

Dit is het dan. Opeens ben ik helemaal alleen. Nou ja, op een paar huisgenoten na dan. Mijn moeder trekt de deur van mijn jaren-30-woning achter zich dicht. Door de ramen kijk ik hoe ze naar de auto loopt. Ik ben me er zeer bewust van dat dit een mijlpaal is in mijn leven. De afsluiting van mijn jeugd.

Nooit meer

Een cappuccino met een hartje van cacao serveerde hij me. Erg over the top, maar ik smolt. Hij was zo charmant. Hij bracht me naar huis en op de brug vouwde hij zijn handen om mijn gezicht. Mijn maag draaide zich langzaam om. Mijn benen werden week. Ik moest me wel aan hem overgeven.

Potje met vet

Twee extra kinnen kwabben onder haar gezicht. Haar buik puilt vooruit alsof ze in verwachting is. Haar rimpels en grijze haren verraden echter dat ze niet zwanger kan zijn. Vroeger was ze een bezig bijtje; altijd druk in huis of in de moestuin. Met haar magere vingers dopte ze de boontjes sneller dan je ogen konden volgen. Ze verbouwde de lekkerste radijsjes en ze kookte de heerlijkste groentesoep. Oma’s groentesoep.

Naar het gekkenhuis

Meisjes waren we, maar keurige meisjes. We speelden met Barbie-poppen en we hinkelden op het plein. We lazen de Tina, zaten op muziekles en droomden van een eigen paard. We waren meisjes en wisten niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan.

De theekoepel

Ik moet niet zo raar doen. Het is gewoon een student die net uit de Engel komt. Hij is natuurlijk bepaald niet nuchter meer, maar wie wel als hij rond deze tijd uit de Engel rolt. Je gaat er alleen heen als je straalbezopen bent en nog steeds niet gescoord hebt.

Verboden vruchten

En haar man maar denken dat hij een keurige dame heeft getrouwd. Dyon blijft een tijd op een afstand staan. Met zijn ogen raakt hij alles aan. Haar zwarte laarzen met naaldhakken. Haar gespreide benen waardoor hij precies in het open kruis van haar slipje kijkt. Ze glimlacht, maar haar lippen trillen. Het ongemakkelijke gevoel windt haar op. Zij is zijn lustobject.

Italiaans aperitief

Swipend tovert hij een foto van hem met Heleen van Royen tevoorschijn. Ze zitten in de Stadsschouwburg op de trap tijdens het Boekenbal. Naar dit elitaire feestje zou ik ook graag een keer gaan. Tot op heden heb ik echter geen uitnodiging mogen ontvangen. Hij probeert duidelijk indruk op me te maken met dit kiekje. En eerlijk gezegd lukt dat ook wel een beetje. Maar dat ga ik hem natuurlijk niet vertellen.

De afsluiting van mijn jeugd

Dit is het dan. Opeens ben ik helemaal alleen. Nou ja, op een paar huisgenoten na dan. Mijn moeder trekt de deur van mijn jaren-30-woning achter zich dicht. Door de ramen kijk ik hoe ze naar de auto loopt. Ik ben me er zeer bewust van dat dit een mijlpaal is in mijn leven. De afsluiting van mijn jeugd.

Nooit meer

Een cappuccino met een hartje van cacao serveerde hij me. Erg over the top, maar ik smolt. Hij was zo charmant. Hij bracht me naar huis en op de brug vouwde hij zijn handen om mijn gezicht. Mijn maag draaide zich langzaam om. Mijn benen werden week. Ik moest me wel aan hem overgeven.

Potje met vet

Twee extra kinnen kwabben onder haar gezicht. Haar buik puilt vooruit alsof ze in verwachting is. Haar rimpels en grijze haren verraden echter dat ze niet zwanger kan zijn. Vroeger was ze een bezig bijtje; altijd druk in huis of in de moestuin. Met haar magere vingers dopte ze de boontjes sneller dan je ogen konden volgen. Ze verbouwde de lekkerste radijsjes en ze kookte de heerlijkste groentesoep. Oma’s groentesoep.

Naar het gekkenhuis

Meisjes waren we, maar keurige meisjes. We speelden met Barbie-poppen en we hinkelden op het plein. We lazen de Tina, zaten op muziekles en droomden van een eigen paard. We waren meisjes en wisten niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan.

De theekoepel

Ik moet niet zo raar doen. Het is gewoon een student die net uit de Engel komt. Hij is natuurlijk bepaald niet nuchter meer, maar wie wel als hij rond deze tijd uit de Engel rolt. Je gaat er alleen heen als je straalbezopen bent en nog steeds niet gescoord hebt.