Sylvia Visser

schrijver, neerlandicus

  • Home

  • Boek

  • Verhalen

  • Blog

  • Thema's

  • Over Sylvia

  • Contact

  • Meer

    Of een vrouw
    Delen
    Of een vrouw

    verhaal

    23 oktober 2017

    ‘Ik stond te dansen en opeens voelde ik iets tussen mijn benen. Ik wist niet goed wat er gebeurde. Ik had flink wat gedronken.’
    ‘…’
    ‘Een vinger trok mijn string opzij en ging bij me naar binnen.’
    ‘Dat meen je niet…’
    ‘Ja, dus ik keek om, maar ik had geen idee. Er waren zoveel mensen. En allemaal dicht op elkaar.’
    ‘Wat afschuwelijk.’
    ‘Ik twijfelde later zelfs aan mezelf. Was het wel echt gebeurd? Ik kon me gewoon niet voorstellen dat iemand zoiets zou doen.’
    ‘Nee, natuurlijk niet.’
    ‘Ik heb het nooit aan iemand verteld. Ik schaamde me ervoor. Ík had immers te veel gedronken en ík had zo’n kort rokje aangetrokken dat een man makkelijk zijn hand eronder kon stoppen.’
    ‘Of een vrouw.’

    ‘Ja, ik ook. Iedere vrouw wel ooit, denk ik.’
    ‘Mannen misschien ook wel.’
    ‘Geen idee. Ik kan me dat niet goed voorstellen.’
    ‘Nee, ik ook niet. Maar dat komt doordat wij zelf niet zo zijn.’
    ‘Misschien. Vind het trouwens wel een beetje raar dat iedereen opeens met van alles naar buiten komt.’
    ‘Ja, een beetje wel, maar ik moet zeggen dat die hele #MeToo-discussie bij mij ook dingen oproept.’
    ‘Dat herken ik wel. Moest denken aan toen ik ooit in de It was. Ik was achttien of zo.’
    ‘O wat dan?’
    ‘Ik was op stap met wat vrienden. Heel cool vond ik het, een keer uitgaan in Amsterdam.’
    ‘Snap ik. Ik kwam in die tijd ook bijna nooit buiten het dorp.’
    ‘Nee, precies. Ik keek mijn ogen uit daar. Al die excentrieke lui.’
    ‘Ja, bizar inderdaad. Ben er ook ooit geweest. Maar wat gebeurde er dan?’

    Tranen met tuiten
    Tranen met tuiten
    Ach gossie. Beer heeft ook een operatiemuts.’
    ‘Ja, die moest en zou mee naar het ziekenhuis. Dat snap je’, zegt Lola.
    ‘Heel leuk dat ze Daan er op deze manier bij betrekken.’
    ‘Ja, vind ik ook. De verpleegsters zijn hartstikke lief voor hem.’
    ‘Het is ook niet niks voor hem. Hij is oud genoeg om alles mee te krijgen.’
    Het Poolse hoertje
    Het Poolse hoertje
    Livine grinnikt. ‘Het is niet haar schuld, hè.’
    ‘Weet ik ook wel. Zij is slechts een symptoom van onze problemen. Maar wil me gewoon even afreageren op die slet.’
    ‘Dat snap ik. Oké, het is een trut.’
    Mara glimlacht. ‘Thanks. Daar heb je vriendinnen voor.’
    ‘Zou in jouw plaats precies hetzelfde doen. Nou ja, niet schilderen dan. Maar haar de schuld geven.’
    Die lach
    Die lach
    Ze glimlacht naar hem. Haar man zwaait van achter het raam. Vreselijk vindt ze het dat hij haar op deze manier moet zien. Op haar hoge hakken vond hij haar vast veel mooier. Geen enkele man wil een vrouw met rollator. Ze vond het altijd heerlijk om zich op te tutten en zich echt vrouw te voelen. Ze verzorgt zichzelf nog steeds wel goed, maar een elegante vrouw voelt ze zich niet meer. Eerder een oud omaatje achter een rollator.
    Open relatie
    Open relatie
    ‘Vieze slet is het!’ Maria gooit de borden ruw in het sop.
    ‘Mam, doe even normaal!’
    ‘Wat?! Mag ik een man zo niet noemen?’
    ‘Nee, dat bedoel ik niet. Je maakt het servies stuk. En je moet niet op die manier over Juan praten.’
    Neuken met zijn minnares
    Neuken met zijn minnares
    Bijna had ze het bericht geliket, maar net op tijd dringt het vreemde van de reactie tot haar door.
    ‘Veel plezier samen en sterkte met je kanker.’
    Hoezo kanker? Ze heeft helemaal geen kanker. Wat een eigenaardige mensen bestaan er toch. Je gaat zoiets toch niet onder een vakantiefoto van een onbekende zetten.
    Slachtbank
    Slachtbank
    De vijfde duwt een injectie in zijn kont. De vier andere verplegers houden zijn armen en benen vast. Zoveel mensen zijn er nodig om Bernard te bedwingen. En zelfs nu lukt het nauwelijks. Hij schreeuwt en slaat en schopt. Het verscheurt haar hart hem zo te zien. Ze wendt haar hoofd af.
    Kunstenaresje in de dop
    Kunstenaresje in de dop
    Met grote ogen staart hij naar de nieuwe bank van Jan des Bouvrie. Er komt geen woord over zijn lippen. Woedend zou hij willen zijn, maar verbijstering is alles wat hij voelt. Emma zit op haar knietjes achter de rugleuning. Ze kijkt naar hem op. ‘Mooi, hè, papa!’
    Genderneutraal
    Genderneutraal
    ‘Belachelijk idee, die genderneutrale toiletten!’
    ‘Hoezo? We willen toch dat iedereen het gevoel heeft dat hij deel uitmaakt van onze maatschappij? Of zij of het’, zegt Shanti.
    Laetitia lacht. ‘Ja, hoe verwijs je eigenlijk naar iemand die genderneutraal is? ‘Het’ klinkt niet zo aardig.’
    ‘Maar waarom wil je dan geen genderneutrale toiletten?’
    ‘Ik vind gewoon dat je dat niet mag vragen van bijvoorbeeld kleine horeca-uitbaters.’
    Seksuele intimidatie
    Seksuele intimidatie
    ‘Krijg ik nog iets lekkers voor het slapen gaan?’
    Ze twijfelt. Ze is moe. De hele dag hard gewerkt en nauwelijks rustig gezeten. ‘Wat zou je willen hebben dan?’
    ‘Heb je een rokje aan?’
    Ze knikt en glimlacht daarna om haar eigen reactie. ‘Ja, mijn zwarte jurkje’, typt ze.
    ‘En eronder?’
    Geen gewone baby
    Geen gewone baby
    Wauw! Dat is een hoop geld. Voor 35 euro per uur wil zij wel oppassen. Al snel na haar reactie op de oproep krijgt ze een appje. ‘Heb je ervaring met baby’s?’, vraagt de vrouw. Ja, ze is kraamverzorgster. Maar haar papieren zijn hier in Nederland niet geldig. ‘Dus een luier omdoen dat lukt je wel?’ Zeker wel. ‘Ook als die van katoen is en je hem zelf met veiligheidsspelden op de juiste manier moet vastmaken?’ Honderd procent. Dat heeft ze allemaal in de opleiding geleerd. Er zijn immers ook baby
    Tranen met tuiten
    Tranen met tuiten
    Ach gossie. Beer heeft ook een operatiemuts.’
    ‘Ja, die moest en zou mee naar het ziekenhuis. Dat snap je’, zegt Lola.
    ‘Heel leuk dat ze Daan er op deze manier bij betrekken.’
    ‘Ja, vind ik ook. De verpleegsters zijn hartstikke lief voor hem.’
    ‘Het is ook niet niks voor hem. Hij is oud genoeg om alles mee te krijgen.’
    Het Poolse hoertje
    Het Poolse hoertje
    Livine grinnikt. ‘Het is niet haar schuld, hè.’
    ‘Weet ik ook wel. Zij is slechts een symptoom van onze problemen. Maar wil me gewoon even afreageren op die slet.’
    ‘Dat snap ik. Oké, het is een trut.’
    Mara glimlacht. ‘Thanks. Daar heb je vriendinnen voor.’
    ‘Zou in jouw plaats precies hetzelfde doen. Nou ja, niet schilderen dan. Maar haar de schuld geven.’
    Die lach
    Die lach
    Ze glimlacht naar hem. Haar man zwaait van achter het raam. Vreselijk vindt ze het dat hij haar op deze manier moet zien. Op haar hoge hakken vond hij haar vast veel mooier. Geen enkele man wil een vrouw met rollator. Ze vond het altijd heerlijk om zich op te tutten en zich echt vrouw te voelen. Ze verzorgt zichzelf nog steeds wel goed, maar een elegante vrouw voelt ze zich niet meer. Eerder een oud omaatje achter een rollator.
    Open relatie
    Open relatie
    ‘Vieze slet is het!’ Maria gooit de borden ruw in het sop.
    ‘Mam, doe even normaal!’
    ‘Wat?! Mag ik een man zo niet noemen?’
    ‘Nee, dat bedoel ik niet. Je maakt het servies stuk. En je moet niet op die manier over Juan praten.’
    Neuken met zijn minnares
    Neuken met zijn minnares
    Bijna had ze het bericht geliket, maar net op tijd dringt het vreemde van de reactie tot haar door.
    ‘Veel plezier samen en sterkte met je kanker.’
    Hoezo kanker? Ze heeft helemaal geen kanker. Wat een eigenaardige mensen bestaan er toch. Je gaat zoiets toch niet onder een vakantiefoto van een onbekende zetten.
    Slachtbank
    Slachtbank
    De vijfde duwt een injectie in zijn kont. De vier andere verplegers houden zijn armen en benen vast. Zoveel mensen zijn er nodig om Bernard te bedwingen. En zelfs nu lukt het nauwelijks. Hij schreeuwt en slaat en schopt. Het verscheurt haar hart hem zo te zien. Ze wendt haar hoofd af.
    Kunstenaresje in de dop
    Kunstenaresje in de dop
    Met grote ogen staart hij naar de nieuwe bank van Jan des Bouvrie. Er komt geen woord over zijn lippen. Woedend zou hij willen zijn, maar verbijstering is alles wat hij voelt. Emma zit op haar knietjes achter de rugleuning. Ze kijkt naar hem op. ‘Mooi, hè, papa!’
    Genderneutraal
    Genderneutraal
    ‘Belachelijk idee, die genderneutrale toiletten!’
    ‘Hoezo? We willen toch dat iedereen het gevoel heeft dat hij deel uitmaakt van onze maatschappij? Of zij of het’, zegt Shanti.
    Laetitia lacht. ‘Ja, hoe verwijs je eigenlijk naar iemand die genderneutraal is? ‘Het’ klinkt niet zo aardig.’
    ‘Maar waarom wil je dan geen genderneutrale toiletten?’
    ‘Ik vind gewoon dat je dat niet mag vragen van bijvoorbeeld kleine horeca-uitbaters.’
    Seksuele intimidatie
    Seksuele intimidatie
    ‘Krijg ik nog iets lekkers voor het slapen gaan?’
    Ze twijfelt. Ze is moe. De hele dag hard gewerkt en nauwelijks rustig gezeten. ‘Wat zou je willen hebben dan?’
    ‘Heb je een rokje aan?’
    Ze knikt en glimlacht daarna om haar eigen reactie. ‘Ja, mijn zwarte jurkje’, typt ze.
    ‘En eronder?’
    Geen gewone baby
    Geen gewone baby
    Wauw! Dat is een hoop geld. Voor 35 euro per uur wil zij wel oppassen. Al snel na haar reactie op de oproep krijgt ze een appje. ‘Heb je ervaring met baby’s?’, vraagt de vrouw. Ja, ze is kraamverzorgster. Maar haar papieren zijn hier in Nederland niet geldig. ‘Dus een luier omdoen dat lukt je wel?’ Zeker wel. ‘Ook als die van katoen is en je hem zelf met veiligheidsspelden op de juiste manier moet vastmaken?’ Honderd procent. Dat heeft ze allemaal in de opleiding geleerd. Er zijn immers ook baby

    Lees ook:

    © 2013 - 2019 Sylvia Visser All rights reserved

    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon
    • Grey Facebook Icon
    • Grey Twitter Icon
    • Grey LinkedIn Icon
    • Grey Tumblr Icon
    • Grey Pinterest Icon
    • Grey YouTube Icon
    • Grey Instagram Icon