Sylvia Visser

‘Dan neem ik mijn camera mee’, typt hij.
Ze zegt niets.
‘Of vind je dat opdringerig?’
Rare vraag, schiet door haar hoofd. Ze hebben immers al afgesproken dat hij haar direct bij binnenkomst tegen de muur drukt. Terwijl ze helemaal niet weet of ze onmiddellijk seks durft te hebben. Hij ook niet, heeft hij bekend. Dus misschien drinken ze wel gewoon koffie.

Heet hoopt hij dat het wordt. Zodanig dat de zomerhitte hun sappen doet versmelten. Hij zwetend boven op haar. Pareltjes op zijn voorhoofd, zijn borst, zijn billen. Zijn zoute vocht op haar lippen. Ook haar hele lijf is nat. Ze voelt zijn billen, zijn benen. Gespierd van het fietsen. Geen idee waarom ze over hem fantaseert. Dat heeft ze normaal nooit met onbekende mannen. Zeker honderd keer heeft ze al aan seks met hem gedacht. Ze vindt hem spannend en slim en interessant.

Een ‘no go’ voor veel Tinderprinsesjes, volgens hem. Haar voorkeur heeft het ook niet, maar ach. Zij is niet zo oppervlakkig als al die andere dames. Toch? Nou ja, je voelt er niets van dat hij een kop kleiner is. En ze hoeft natuurlijk niet met hem te trouwen. Maar help, wat als ze straks zo verliefd op hem is dat ze dat wel wil? Nee, dat gebeurt niet. Hij wil geen relatie en zij ook niet.