Sylvia Visser

Door de roze pluche handboeien van Daniël Dee kreeg ik de smaak te pakken. Ik liet mij dus verleiden nog een literaire avond te bezoeken: Boek nu!, een literaire talkshow met Dee als gastheer. Tot mijn grote verrassing was een oud-studiegenote van mij, Ineke Riem, een van de gasten.  Ineke Riem publiceerde al eerder verhalen en gedichten in literaire tijdschriften, maar deze avond vertelde zij over haar romandebuut waarvoor zij zelfs de Bronzen Uil kreeg: Zeven pogingen om een geliefde te wekken.
                De liefde stond centraal  in de hele talkshow.  De dichters Menno Olde Riekerink Smit en Edwin de Voigt droegen voor uit hun met echte inktvisseninkt gedrukte bundel Naar inkt vissen en het dichtersduo INGWITZ verhaalde over de zeven hoofdzonden. Schrijver Ton Rozeman werd aan de tand gevoeld over zijn nieuwe verhalenbundel Wat ik van liefde weet en al snel rees natuurlijk de vraag wat hij nu eigenlijk van liefde weet. Dee refereerde daarbij aan de mislukte relaties van de schrijver zelf. Tja, dat kun je verwachten als je je bundel zo’n titel geeft.
                Inmiddels heb ik de bundel gelezen, maar nog steeds is me niet duidelijk wat Rozeman van liefde weet. Wel heb ik genoten van zijn verhalen over mislukte relaties, jeugdliefdes en seksuele fantasieën. Nadeel als je de schrijver kent, is alleen dat je je af blijft vragen of het autobiografisch is wat je leest. Aangezien Rozeman onder meer over de aanranding van een buurmeisje schrijft, neem ik voor mijn eigen gemoedsrust maar aan dat dat niet het geval is. Laten we het erop houden dat dit gewoon weer een schrijver met perverse fantasieën is.