Sylvia Visser

Adje trekken, indrinken en wegtikken. Begrippen waarmee ik kennismaakte tijdens mijn studententijd in Groningen. In het eerste jaar maakten we elkaar uit voor ‘watje’ als iemand ‘al’ om drie uur ’s nachts naar huis wilde. We haalden de anderen steevast over nóg een wijntje of biertje te drinken en we gaven elkaar sigaretten terwijl de vorige nog lagen na te smeulen in de asbak. 

 

Lees verder

Een dezer dagen  ontploft mijn portemonnee en vliegen de pasjes als granaatscherven om je oren. Pasjes van de bakker, de slager, de visboer, de groenteboer, de supermarkt, diverse kledingwinkels, schoenenwinkels, de dierenwinkel, de drogist. Heeft u al een klantenkaart van ons? Nee? Alstublieft, nog een pasje erbij. 

Lees verder

Een hond heeft een baas, een kat heeft personeel. Bij ons thuis kun je dat in levenden lijve aanschouwen. Wij commanderen de hond. De kat daarentegen commandeert ons. Als hij eten wil of naar buiten wil, begint hij te miauwen. Het volume verandert echter al snel, het miauwen wordt mauwen. 

 

Lees verder

Als Hollandse, blonde vrouw met blauwe ogen krijg ik nog wel eens wat flauwe grappen over domme blondjes naar mijn hoofd (ja, ik smeer Tipp-Ex op mijn beeldscherm en als je op mijn deurbel drukt, hoor je ‘domding’). Flauwe grappen vind je over alle bevolkingsgroepen. Een serie over de liefdeslevens van moslims heet The Love Goat, een Turkse homo is een islammietje en een Chinees met een hond als huisdier is een vegetariër.

 

Lees verder

Hier rust Zwarte Piet, 1850 – 2013, vermoord door de zeurpiet, prijkt op een grafsteen. In een Telsell-commercial worden zwarte pieten met een training gebaseerd op de slavenopleiding uit de zestiende eeuw  te koop aangeboden. Wat is er nou slaafs aan Zwarte Piet? Twee weken werken en dan de rest van het jaar in Spanje!, luidt een tegeltjeswijsheid.

 

Lees verder 

Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot over uiteenlopende onderwerpen.

Blog

Archief