Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
Met een ruk schoot mijn rolstoel vooruit. Uit alle macht probeerde ik mijn stalen paardenspan te bedwingen met de hoepels. Ik verloor het gevecht. Mijn vinger raakte bekneld tussen de elektrische wielen. Met grote ogen staarde ik naar mijn vinger. Mijn rolstoel was inmiddels gestopt na een harde knal tegen de muur.
Lees verder
Met mijn kist schrijden mijn zusjes, neven en nichten de kerk in. Een bloemstuk van rode rozen met daarop een losse witte roos trekt de aandacht. ‘U zij de glorie’ klinkt hemels van boven uit de kerk. De pastoor besprenkelt mijn kist met wijwater. Mijn moeder zit op de voorste bank met mijn neefjes, oom en peettante.
