Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.
In de tropische hitte zette de taxi mij af op station Roermond. De avond van tevoren informeerde de NS me dat ik niet met mijn rolstoel via Den Bosch kon reizen, omdat de lift daar kapot was. Ik moest via Weert reizen. Balen aangezien die reis nog langer zou duren dan de toch al lange, geplande reis. Die middag belde de NS me dat ik ook niet via Weert kon reizen vanwege een stroomstoring.
‘Weet je zeker dat hij het waard is?’ De bisschop zat op een grote troon voor in de stampvolle kathedraal en vroeg zich kennelijk af of deze man het wel waard was priester te worden.
Vervolgens kwam de ordinand, de man die tot priester gewijd zou worden, voor de bisschop staan. De ordinand werd gevraagd of hij zijn hele leven het priesterambt wilde uitoefenen. Miguel Alfaro, de ordinand, antwoordde bevestigend.
‘Nou weten we van wie hij die krullen heeft!’
De oma van mijn neefje, van vaders kant, keek naar mijn krullen. Ze kende verder niemand in de familie met krullen.
‘Die heeft hij van mijn moeder’, zei ik. Dus mijn neefje had het van zijn oma van moeders kant. Iets erven van een tante kan immers niet, zover reikt mijn kennis van de genetica nog wel.
‘Ik kan er een voor je printen. In het wit in een mooie houding van marmer filament.’
Deze reactie gaf nog geen enkele Tinderman op mijn openingsvraag ‘heb je een wit paard?’ De meesten beginnen over het paard van Sinterklaas of over een hobbelpaard, een enkeling over een schaakbord. Niet dat mij de inhoud van de reactie heel veel uitmaakt. De vraag is slechts een manier om het gesprek te openen. Je wisselt enkele spitsvondigheden uit om daarna het echte gesprek te starten. Of niet natuurlijk.
Jóuw huis
1 juni 2022
De tig zat nog niet eens in mijn leeftijd. Rode wodka-Red Bull was hét drankje. Ik had hard gewerkt en kon wel een boost gebruiken tijdens het stappen. Dus grote hoeveelheden van het hippe energiedrankje nam ik tot mij. Ik werd zo hyper dat ik niet in de gaten had dat ik ook alcohol dronk. Met ander horecapersoneel ging ik zoals iedere zondag na het werk naar een populaire discotheek.
© 2013 - 2024 Sylvia Visser All rights reserved