top of page

Elke woensdag blogt Sylvia Visser op pittige wijze en met de nodige zelfspot.

Archief
Pijn in mijn hart
Pijn in mijn hart

29 december 2021

Iemand die me vasthoudt en die tegen me zegt dat alles goedkomt. Iemand die me heel stevig vasthoudt en me kust. Vaak kan ik alle ellende wel dragen, maar soms stromen de tranen over mijn wangen. Is dit echt mijn leven? Moet ik zo oud worden? Ik lig hier maar in bed en ik heb pijn. Heel veel pijn. Pijn aan de wond, pijn door het spasme. Pijn in mijn hart.

​

Lees verder

‘Wond geneest uitstekend’

Het uitroepteken was het ziekenhuis vergeten te plaatsen op het wondformulier, maar ik groeide van trots. Ik wilde het van mijn bed schreeuwen. Mijn wond geneest uitstekend! Een dikke tien krijg ik. Vroeger op school was ik al wat streberig, maar dat is er niet minder op geworden. Het komt me echter niet aanwaaien, ik moet er veel voor over hebben. Bedrust en ontzettend veel eiwitten. Maar het resultaat mag er dan ook wezen: mijn wond geneest uitstekend.


Lees verder

Het eindstadium van MS
Het eindstadium van MS

8 december 2021

Mijn eerste ei. Het duurt niet lang meer voor ik dat gelegd heb. Kilo’s kip verslind ik. Soms denk ik dat ik zelf een kip word. Een lekker kippetje. Eiwitten heb ik nodig en heel veel. Dus iedere dag staat de grill hier aan; daarnaast verorber ik zakken vol pompoenpitten en zonnebloempitten. Alles waar maar eiwitten in zitten.


Lees verder

‘Je zit nu in het eindstadium van MS. Je moet er maar eens over nadenken hoe en of je zo verder wil.’

Mijn ogen werden groot. Adviseerde die kerel me nu serieus om euthanasie te overwegen? Ik voelde me doodziek, dus het drong maar half tot me door wat de vaatchirurg tegen me zei. En ik was al zeker niet in staat om in het verweer te komen tegen de arts.


Lees verder

‘geef me dan zacht sluik haar

en ‘n mager wit gezicht.’

​

Van mijn peettante kreeg ik wat erfstukken uit haar ouderlijk huis, het huis van mijn opa en oma. Katholieke, zeer gelovige mensen waren mijn grootouders, of zoals je in die tijd misschien gezegd zou hebben ‘godvrezende mensen’. In mijn oren klinkt dat negatief. Je hoeft toch niet bang te zijn voor God? Ik geloof echter dat dat ook niet is wat er vroeger met ‘godvrezend’ werd bedoeld. Tijden veranderen.


Lees verder

bottom of page