De ware
verhaal
11 september 2023
‘Ik denk dat Groningen toch veel te ver is voor me.’
‘Vanaf hier is Utrecht juist ver, maar daar klaagt geen enkele Groninger over.’ Ze rolde met haar ogen. ‘Is Groningen te ver om te bellen en appen?’
‘Te ver om elkaar te ontmoeten’, zei hij.
‘Ver’ was het eerste waar mensen aan dachten bij Groningen. Ze snapte niet waarom afstand een probleem was. Wanneer je iemand echt leuk vond, deed afstand er niet meer toe. Voor haar dan. Natuurlijk was een grote afstand lastig, maar voor de ware had ze dat graag over. Het leek er echter op dat ze een uitzondering was. De meeste mensen wilden een date om de hoek of toch in ieder geval in dezelfde stad. Als zij tot over haar oren verliefd was, dan fladderden de vlinders zonder problemen het hele land door. En als het moest de hele wereld over. Een grote afstand was niet onoverbrugbaar. Zij geloofde in de liefde. Ze geloofde in de kracht van de liefde.
Het was ook wel erg toevallig als de ware altijd binnen een straal van dertig kilometer woonde. Of waren er meerdere waren en had zij het fout? Nee, zij wilde haar wederhelft. Die man met wie ze weer zou versmelten tot één geheel. Die man zou haar laten zweven, de wereld roze maken, haar kriebels in haar buik geven. Deze man was duidelijk niet het romantische type. Hij wilde geen moeite doen voor de liefde. Misschien geloofde hij niet eens in de liefde. Het was maar goed dat hij helemaal in Utrecht woonde.
Lees ook:
