Sylvia Visser

Ze voelt voorzichtig met haar teen de temperatuur van het water. Het is heerlijk warm. Ze verlangt ernaar zich door het hete vocht te laten omarmen. Beschermd en geborgen te zijn als een baby in de baarmoeder. Een ogenblik voor haar alleen. Ze giet een scheut badschuim in het water. Een witte laag ontstaat, terwijl de kraan de badkuip verder vult. Van dit soort momenten kan ze intens genieten. Even helemaal niets. Alleen zij en het warme water.

                De hele badkamer staat vol met stoom. De spiegel is beslagen. Ze kan er niets meer in zien behalve een eerdere veeg met een handdoek. Ze draait de kraan dicht waarna het water langzaam tot rust komt. Haar badjas zakt van haar schouders en ze glijdt in het bad. Zalig. De geur van lavendel stijgt op uit het water. Ze snuift om de lucht dieper in zich op te nemen. Dit heeft ze wel verdiend. Zo nu en dan moet een vrouw zichzelf eens goed verwennen.

                Ze speelt met de schuimvlokken waardoor steeds een ander stukje van haar lijf zichtbaar wordt onder het water. Haar handen strelen haar tintelende lichaam. Het warme water en de lavendelgeur hebben een rustgevend effect op haar. Aan niks denken lukt haar eigenlijk nooit. 24/7 ratelen haar hersenen door. Maar nu verandert de gedachtenstroom met alle dagelijkse beslommeringen geleidelijk van een woeste rivier in een kabbelend beekje. Haar spieren spannen en ontspannen zich. Warmte verspreidt zich nu ook van binnenuit. Tussen haar benen, in haar onderbuik, haar billen, haar borsten. Een serene rust komt over haar heen. Dit is wat iedere vrouw verdient. Het ultieme genot.